Rozdział 9.

 CZYTASZ=KOMENTUJESZ.

 ________________________

Ooo tak, wiedziałam, że znajdę tu tą dziwkę. 

-Cześć misiaczku- podeszłam do Zayna, stając za nim. Porządnie wbiłam pazury w jego pośladki.. tak długo się nie widzieliśmy. Pisnął jak mała dziewczynka, a następnie odsunął się ode mnie, unosząc ręce w górę.

-Dwa kroczki do tyłu.. już, już, no dalej szmato- powiedział swoim „gejowskim głosikiem”, który cholernie, zajebiście, kurwa mnie wkurwiał. Wypuściłam głośno powietrze lekko poirytowana, ale postanowiłam mu nie przerywać.

-Miley Destiny Jones..- oho, jest wkurzony. Zwraca się tak do mnie tylko kiedy jest baaaardzo wkurzony- Jak mogłaś się do mnie nie odzywać przez tyle czasu?- ułożył dłonie na biodrach, patrząc na mnie uważnie- Jak mogłaś leżeć swoim wielkim, tłustym dupskiem na kanapie i do mnie nie zadzwonić? Jak mogłaś ruchać się z Bieberem i nawet o mnie nie pomyśleć? Jak mogłaś suko?

-Przepraszam Zayn, ale i tak wiem, że się na mnie nie gniewasz. Nie potrafisz- zgryzłam dolną wargę i spojrzałam na niego figlarnie. Podeszłam do niego, kołysząc moimi biodrami i stając na palcach tuż przy nim- Wiesz, że cię kocham pączusiu?- przyssałam się do jego warg, oddając przy tym różne dziwne odgłosy. Zayn wybuchł głośnym śmiechem, zawieszając ręce na mojej szyi.

-I tak się na ciebie gniewam..- burknął, uciekając wzrokiem-Ale chodź na kawę, opowiesz mi o wszystkim- splótł nasze dłonie i ruszyliśmy w stronę Starbucksa. Jak zwykle, chodniki były zbombardowane ludźmi, a na ulicach ciągnęły się ogromne korki.  Pogładziłam kciukiem wierzch jego dłoni, aby zwrócił na mnie swoją uwagę, a kiedy już to zrobił, uśmiechnęłam się uroczo. Uwielbiałam być w jego towarzystwie, czułam się w tedy tak cholernie dobrze. Weszliśmy do środka i zajęliśmy miejsce przy oknie. Kiedy przyszły nasze dwie mrożone kawy, wzięłam łyka i przeniosłam wzrok na okno.

-Jaki jest jego kutas?- wypalił Zayn, na co się zakrztusiłam moim napojem. Nie, nie..nie chcielibyście mnie teraz widzieć. Dławiąca się i prychająca Miley. Nie dość, że napój uciekał mi przez usta to i przez nos, zajebiście. Wszystkie oczy były zwrócone na mnie, ale posłałam im wszystkim złowrogie spojrzenie i wszystko wróciło do normy.

-Słucham?- jestem pewna, że brwi dotykały teraz linii moich włosów.

-Pytam się jaki jest jego kutas- wzruszył ramionami, siorbiąc napój przez rurkę.

-Ty napalona ździro- podniosłam lekko pośladki z kanapy, żeby uderzyć go pięścią w ramie, na co on jęknął i posłał mi pytające spojrzenie.

-Odpowiedz mi, chcę wiedzieć czy jest wystarczająco dobry, dla mojej małej dziewczynki- uśmiechnął się głupio, oglądając swoje aż za bardzo zadbane paznokcie- Ale widząc twoją minę i ten głupi uśmiech, mogę się domyślać jak ogromny jest- poruszył zabawnie brwiami, chichocząc pod nosem.

-Och, przymknij się- wystawiłam język w jego stronę. Obserwowałam jak napój z kubka, powoli znika- Odprowadzisz mnie chyba?- spojrzałam na niego. Zayn kiwnął twierdząco głową, a ciszę przerwał jeden z tych wkurzających dźwięków, kiedy w kubku pozostają resztki, a ty próbujesz je wyczyścić słomką.  Zostawiłam pod pustym kubkiem, pare banknotów i po chwili, wmieszaliśmy się w tłum, który ciągle był ogromny. Wskoczyłam na plecy chłopaka, zawieszając ręce na jego szyi.

-Ups, chyba widać mi krocze- wybuchłam śmiechem, podciągając moją sukienkę w dół.

-Jak dobrze, że nie jestem jednym z tych ludzi, którzy idą za nami- przyłączył się do mnie, również wybuchając śmiechem- A teraz tak na poważnie, jak z twoją mamą Miley?

-Kurwa, dlaczego każdy mnie o to pyta?- zmarszczyłam brwi, oglądając ludzi, którzy wiecznie się gdzieś spieszyli, a przecież w końcu mamy pieprzone wakacje.

-Martwię się cipko, więc mi odpowiedz- ścisnął lekko moje pośladki, powoli zbliżając się do domu.

-Co mam ci odpowiedzieć?- powiedziałam lekko za głośno, więc szybko zniżyłam mój ton- Nie mam pojęcia, po prostu..

-Po prostu?

-Jest mi dobrze z Justinem, okej? I nie masz się o co martwić, jestem już dużą dziewczynką i umiem o siebie zadbać- uśmiechnęłam się lekko, kiedy zrzucił mnie ze swoich pleców, pod drzwiami do mieszkania.

-Wiesz, że cię kocham?- wtuliłam się mocno w jego rozgrzaną klatkę piersiową.

-Ja ciebie bardziej laska i kurwa się martwię o ciebie. Nie chcę, żeby jakiś kutas skrzywdził moją małą dziewczynkę i uważaj, bo nie przeżyłbym jakbyś skończyła na ulicy z ciężarnym brzuchem- owinął swoje długie ręce wokół mojej talii, zanurzając się twarzą w zagłębiu mojej szyi.

-Wiesz, że to nie prawda, bo ja kocham cię bardziej i nie mów na mnie laska, to brzmi bardzo wieśniacko. Nie martw się, naprawdę wszystko mam pod kontrolą i nie jestem głupia Zayn- zaśmiałam się, unosząc głowę, gotowa na soczystego buziaka. Zayn od razu załapał i przyssał się do moich warg.

-Dobra idź już, bo jeszcze wejdę za tobą do mieszkania i odbije ci twoje ciasteczko suczko- odepchnął mnie od siebie, śmiejąc się uroczo.

-Chciałbyś- wystawiłam mu język, wchodząc do środka. Jak zwykle nikogo nie było w domu. Głupi Justin.

~.~

Wchodząc do domu, odłożyłem klucze nasz komodzie. Usłyszałem jakieś stłumione odgłosy, pochodzące z kuchni, więc ruszyłem w tamtym kierunku.

-Co ty odpierdalasz?- zmarszczyłem brwi, gdy zobaczyłem Miley na kolanach, grzebiącą w szafce pod zlewem.  Jej tyłeczek, był pięknie wypięty w moją stronę. Podziwiałem jej krągłości, przygryzając dolną wargę moich ust. Oparłem się o ścianę za mną, a dłonie włożyłem w kieszenie moich zwężanych dresów.

-Nie gap się na mój tyłek, tylko rusz się i mi pomóż- sapnęła oburzona, uderzając czymś ciężkim w coś metalowego, zgaduję, że to była rura, którą uciekała woda. Podszedłem bliżej, kucając przy jej szczupłym ciele. Zmrużyłem oczy, patrząc na różne rury przede mną. Z jednej ciekła woda.

-To nie ja- pisnęła Miley, odkładając śrubokręt z kolorową rączką i podniosła ręce w obronnym geście. Papieros wystawał z jej pulchnych warg-Jak nic nie zrobiłam, serio- uśmiechnęła się niewinnie, patrząc na mnie jej dużymi oczami.

-Po pierwsze..- wyrwałem narzędzie z jej ręki- To jest śrubokręt, kochanie i nic byś nim nie zaradziła- wstałem na proste nogi, ciągnąc ją za mną w górę- Trzeba zadzwonić po hydraulika- wzruszyłem ramionami, ocierając ręce w ściereczkę. Wyciągnąłem papieros, z pomiędzy jej warg, który i tak już był w połowie spalony. Zaciągnąłem się mocno, bo właśnie tego teraz potrzebowałem.

-Pf, równie dobrze mogę to zrobić sama, panie „Jestem głową tego domu”- prychnęła, krzyżując ręce na cyckach.

-Tak, tak i przy okazji zalać cały dom..Nie dzięki- cmoknąłem ją w usta i wyszedłem z kuchni, szukając mojego iPhone’a.

-Ej i oddaj, on był mój- wystawiła rękę, w celu zabrania skręta.

-Będziesz zdrowsza mała- zaśmiałem się, zaciągając się po raz kolejny. Obserwowałem jak śmiesznie marszczy nos i staje się coraz bardziej naburmuszona. To takie dziecinne.

~.~

-Jak znowu padnie rura, to jestem pod telefonem panie Bieber- facet ubrany w granatowy kombinezon, z czerwoną skrzynką w lewej ręce, wystawił dłoń w moim kierunku.

-Jasne- kiwnąłem głową, uśmiechając się i ściskając jego dłoń- Do widzenia- odprowadziłem go do drzwi, zamykając je następnie. Wróciłem do salonu i usiadłem wygodnie na sofie.

-Już możesz wyjść- krzyknąłem tak, żeby Miley mnie usłyszała.

-Naprawdę nie wiem czemu kazałeś mi iść na górę- skrzywiła się, zapinając guzik u swoich spodni. Patrzyłem jak schodzi po schodach na dół.

-Serio? Byłaś naga-wyrzuciłem ręce w powietrze, unosząc przy tym brwi.

-Bez przesady, Justin- zaśmiała się gorzko, wchodząc do salonu- Miałam na sobie twoją koszulkę, która szczelnie zasłaniała moje ciało.

-A przy tym odsłaniała twój tyłek, super- pokazałem jej kciuk do góry i uśmiechnąłem się sztucznie- Ale hej..

-Co?- stanęła, patrząc na mnie zdezorientowana.

-Nie kazałem ci się ubierać- pokręciłem niezadowolony głową- Wiesz, że..- pociągnąłem ją za rękę w moją stronę, tak, że stała pomiędzy moimi nogami- Musimy się tego pozbyć- spojrzałem w jej oczy, uśmiechając się cwaniacko. Złapałem dłońmi za mały guziczek przyszyty do jej spodni.

-Tak?- uniosła brwi pytająco- Ale mam lepszy pomysł- zawiesiła ręce na moim karku- Zrobię nam pyszny obiad, co ty na to?- szepnęła uwodzicielsko, gryząc delikatnie płatek mojego ucha.

-Jestem na tak, ale później pozbędziemy się nie potrzebnych ubrań- zgryzłem dolną wargę, wodząc wzrokiem po jej cholernie seksownym ciele.

-Oczywiście- uśmiechnęła się, wychodząc do kuchni.

Ułożyłem się wygodniej na kanapie, włączając telewizor. Przeskakiwałem z kanału na kanał, kiedy ktoś zadzwonił do drzwi. Podszedłem do nich, przekręcając zamek, a przede mną stanęło dwóch policjantów.

-Pan Bieber?- zapytał jeden.

-Tak, a o co chodzi?- podrapałem się w kark, zdezorientowany.

-Przyszliśmy po panią Jones, jej rodzice powiadomili nas, że u Pana przebywa- powiedział ten sam, kiedy wepchnęli się bez zaproszenia do środka- Gdzie ona jest?- drugi zaczął rozglądać się po salonie.

-Justin, o co chodzi?- uniosłem wzrok na Miley, kiedy wytknęła głowę z kuchni, szok w jej oczach był niedopisania.

-Kochanie..- zacząłem, ale nie pozwoliła mi skończyć.

-Nigdzie nie idę- pokręciła gwałtownie głową, wchodząc do salonu. Miała na sobie tylko i wyłącznie moją bluzkę, w której wyglądała cholernie seksownie.

-Idzie pani..- odezwał się ten niższy policjant, łapiąc ją za ramię.

-Puść mnie, kurwa- wrzasnęła, szamocąc się. Mało co, a oberwał by od niej z pięści w szczękę. Dobrze, że miał niezły refleks.

- Ej..- podbiegłem do niego, ale przytrzymał mnie ten drugi- Zostaw ją,kurwa- próbowałem się wydostać z uścisku, ale na nic.

 -Spokojnie.. A teraz grzecznie wyjdziemy i wrócimy z powrotem do domu, jasne?-

-Ja-a nie chcę, Justin- szepnęła, a pojedyncza łza spłynęła po jej policzku.

-Coś wymyślę, obiecuję- kiwnąłem głową i obserwowałem jak wychodzą z domu. Zamknąłem za nimi drzwi. Rozzłoszczony kopnąłem z całej siły w stolik, aby chociaż trochę się wyżyć. Ale wiecie co? Nie pomogło, kurwa!

Muszę coś szybko wymyślić..

~.~

-Proszę się nie szamotać panno Jones, to nie poprawi sytuacji- policjant, a raczej pan Smith- takie nazwisko widniało na jego legitymacji, pchnął mnie delikatnie pod drzwi mego domu. Nie zdążył nawet zapukać, kiedy w progu pojawiła się moja matka.

-O mój boże- przyłożyła dłoń do ust, unosząc swoją rękę, chyba nie wiedziała czy może mnie dotknąć.

Prychnęłam, wymijając ją i od razu kierując się w stronę mojego pokoju. Trzasnęłam drzwi, kładąc się następnie nie łóżku. Szczelnie opatuliłam się kołdrą, a łzy powoli wypływały z moich oczu. Nienawidzę jej.. jak ona mogła mi to zrobić?

Ciche pukanie zmieszało się z moich szlochem. Ona jest chyba, kurwa, śmieszna jeżeli myśli, że zaproszę ją tutaj na jakieś jebane przytulaski i wszystko będzie dobrze. Nie, nie będzie dobrze i muszę coś wymyślić, żeby się spotkać, czy porozmawiać z Justinem.

Okno.

Zerwałam się z materaca, biegnąc pod okno. Jaja sobie chyba kurwa ze mnie robi. Gdzie są klamki? Rozzłoszczona zrzuciłam wszystkie gówna z parapetu. Kawałki szkła ,z ramek na zdjęcia, walały się po podłodze. Zza drzwi dało się usłyszeć ciężkie odgłosy, jakby ktoś zbiegał ze schodów. Osunęłam się po ścianie, siadając na panelach. Spojrzałam na mój nadgarstek i stare blizny po cięciu żyletką. Tak, na początku, kiedy ojciec nas zastawił, nie radziłam sobie z tym i zdarzało mi się czasami pociąć moją skórę. Nachyliłam się nad wszystkimi rzeczami, które zrzuciłam z parapetu, szukając jednej rzeczy.

Mam cię.

Rozwinęłam niebieski papierek, a przed moim oczami, zaświeciła mała żyletka. Cześć, przyjaciółko.. Zaśmiałam się gorzko, pociągając nosem. Przyłożyłam zimne ostrze do mojej rozgrzanej skóry, mrużąc oczy.

Pierwsze nacięcie.

Bordowa krew, zaczęła spływać po mojej ręce, brudząc przy tym wszystko dookoła. Odchyliłam głowę w tył, opierając ją o ścianę. Poczułam ulgę, kiedy z każdą chwilą liczba cięć na moim nadgarstku i nawet przed ramieniu, wciąż rosła. Wszystko zaczęło wkoło wirować, a głos Taylor, zdawał się jakby ciągle się oddalała.

-Miley, coś ty najlepszego zrobiła...

 ____________________________
hej, zapraszam na mojego aska - [KLIKNIJ TUTAJ!]
Kocham Was tak strasznie bardzo, do następnego xx.